Most obrotowy na Kanale Łuczańskim

Powstanie kanałów mazurskich i rozwój żeglugi parowcowej wymusiły wybudowanie w latach 50-tych XIX wieku mostu obrotowego. Konstrukcja mostu w tamtym czasie nie była zbyt dopracowana. Pierwotnie na boki odchylały się jego obydwie połowy. 4 września 1859 roku, gdy na most wjechał mocno wyładowany wóz towarowy, oba końce mostu nie wytrzymały i obsunęły się. Powodem nieszczęścia było niewystarczające przyśrubowanie obu krańców mostu. Po tym wydarzeniu pomyślano o nowym rozwiązaniu technicznym, mianowicie o obrocie jednocześnie całości mostu (tak jak obecnie).
W 1889 roku ówcześni inżynierowie z firmy Bechelt C.O. Grundberg und Shel z Zielonej Góry skonstruowali ponad 20-metrowej długości i 8-metrowej szerokości ruchome przęsło o oryginalnym sposobie zwodzenia w bok. Most ważący ponad 100 ton za pomocą odpowiednich przełożeń może być obracany ręcznie przez jednego operatora. Konstrukcja mostu okazała się solidna, z wieloma technicznymi udoskonaleniami i wzbudziła wiele zachwytów wśród ówczesnych mieszkańców oraz turystów.
W latach 1960-1970 w ramach modernizacji, most został wyposażony w napęd elektryczny, co doprowadziło do zniszczenia nabrzeża (poprzez silne uderzenia). Na historycznym moście ustawiono most saperski. Dopiero od 1993 r. most obrotowy został ponownie otwarty. Obecnie jego obsługa odbywa się ręcznie, zgodnie z pierwotnym założeniem konstruktorów. Cała operacja otwierania mostu zajmuje jednemu człowiekowi ok. 5 min. Jest jedną z niewielu tego typu konstrukcji w Europie. Most otwierany jest według sezonowego rozkładu.

Most obrotowy - zobacz film